Zanim się ustali z wykonawcami termin rozpoczęcia prac

Zanim się ustali z wykonawcami termin rozpoczęcia prac

Warto się zapoznać z prognozą pogody i - jeśli to możliwe - tak zaplanować termin, aby ryzyko przykrych niespodzianek pogodowych było jak najmniejsze:

• temperatura musi się mieścić w zakresie 5-25°C (także w nocy), aby możliwe było prawidłowe związanie betonu i zaprawy murarskiej, dlatego najlepszy okres to miesiące od kwietnia do potowy października, kiedy nie ma przymrozków (z wyłączeniem silnych upałów latem);
• silne nasłonecznienie lub mocny wiatr zbyt szybko wysuszają mieszankę, uniemożliwiając jej poprawne wiązanie, dlatego w wietrzne i słoneczne dni trzeba osłaniać miejsce pracy;
• murowane powierzchnie należy chronić przed opadami, dopóki są świeże - podczas prac i przez tydzień od ich skończenia. Woda wypłukuje mieszankę ze spoin, osłabiając nośność muru i brudząc klinkier.

Betonowy rdzeń nie może sięgać wyżej niż 10-20 cm poniżej górnej krawędzi słupka. Należy ją wykończyć w taki sposób, aby umożliwić odsychanie mieszanki - w spoinach można umieścić puszki wentylacyjne albo przysłonić słupek tymczasowo przed deszczem, ale tak, aby zostawić szczeliny umożliwiające wentylację (czapą układaną na sucho). Uwaga! Puste słupki zawsze należy wentylować, dlatego na dole i na górze w pionowych spoinach umieszcza się puszki wentylacyjne.
Do murowania i do spoinowania powinno się używać zapraw przeznaczonych do klinkieru. Zawierają one tras, który zapobiega krystalizowaniu związków wapnia na powierzchni cegieł, czyli tworzeniu wykwitów. Najlepiej prowadzić prace w dwóch etapach, czyli najpierw wymurować powierzchnie, a dopiero później fugować je odpowiednią zaprawą spoinującą. Łatwiej wtedy zachować czystość klinkieru, dokładniej też wypełnia się spoiny. Jest to szczególnie ważne, jeśli używa się cegieł perforowanych lub szczelinowych. Wówczas należy nakładać zaprawę murarską, tak aby całkowicie przykryła perforację, a spoiny muszą być pełne, nie cofnięte, żeby nie wciekała w nie woda. Do ich wykonania najlepiej używać specjalnej kielni, tak zwanej spoinówki o szerokości 10 mm, którą można dokładnie wciskać zaprawę w szczeliny aż do ich całkowitego wypełnienia. Prace prowadzi się zawsze od góry do dołu, rozpoczynając od spoin poziomych, a później uzupełniając pionowe. Przy spoinowaniu nie wolno rozprowadzać zaprawy po całej powierzchni klinkieru, tak jak się to robi w przypadku płytek ceramicznych, bo powstałe w ten sposób zabrudzenia są bardzo trudne do usunięcia. Trzeba ją dokładnie wciskać w szczeliny, a ewentualne naddatki brudzące powierzchnię klinkieru od razu zmywać wilgotna szmatką lub gąbką.