Fundament pod ogrodzenie

Fundament pod ogrodzenie

Na słabym podłożu fundament powinien być zbrojony, żeby nie popękał pod wpływem ruchów konstrukcji. Rodzaj zbrojenia i ewentualnie większą głębokość posadowienia powinien dobrać konstruktor na podstawie badań geotechnicznych terenu.

Standardowo jest to sześć do ośmiu podłużnych prętów (w narożnikach i w połowie wysokości co 30-40 cm) połączonych strzemionami, ale nie zawsze takie zbrojenie wystarcza, zwłaszcza jeśli wykonujemy ogrodzenie na zboczu i jest ono ukształtowane schodkowo. Niekiedy ze względu na zróżnicowane osiadania trzeba też oddzielić od siebie fundamenty pod słupkami i murkiem - umieszcza się między nimi cienki pas styropianu, a z zewnątrz uszczelnia połączenie materiałem elastycznym, na przykład sznurem dylatacyjnym.

W podobny sposób robi się dylata-cje, czyli szczeliny umożliwiające odkształcanie się betonu pod wpływem zmian temperatury. Rozmieszcza się je średnio co 15 m, najlepiej właśnie w miejscach styku słupka z mur-kiem, bo tam łatwo w estetyczny sposób zachować ciągłość dylatacji aż do górnej powierzchni murka. Odbywa się to automatycznie, bo w tym miejscu między powierzchniami murowanymi zawsze pozostawia się szczelinę. Jeśli dylatacja wypadnie w innym miejscu, trzeba ją zrobić także w murku klinkierowym. Na fundamencie układa się poziomą izolację z folii lub z dwóch warstw papy. Zabezpiecza ona murki przed podciąganiem wilgoci z fundamentu i przez niego - z gruntu. Nasycona solami mineralnymi woda prowa-dzi do powstania wykwitów na powierzchni cegieł. Z sąsiedztwa podmurówki warto też usunąć pas gruntu szerokości około 25 cm, zastępując go żwirem. Taka opaska pozwala na szybkie odprowadzenie wody z okolic fundamentu i sprawia, że klinkier jest czysty.